چکیده قطرۀ خونی ز چشم سلسله ای            شکـسته بغـض گـلـوگـیر تلخ آبله ای

میان خندۀ قـابیـلیان چه مظلـوم است            صدای ضجّۀ جان سوز زنگ قافله ای

تـمـام آیـنـه هـا را به نـیـزه ها زده انـد            عجب جماعت بد ذات و اهل حوصله ای

دم غـروب که یک آیـنه زمـین افتـاد            وزیـد باد عجـیبی، گـرفت زلـزله ای

به روی ناقه نشـسـته زنی کـبـود آسا            خـمـیـده مثـل رکـوع بلـنـد نـافـلـه ای

فقـط نظاره گـر انعـکـاس آیـنه هاست            بدون هیچ شکایت و شِکوه یا گله ای

در امتداد نگاهش مدینه معـلوم است            هنوز مانده به ذهـنش وقوع غائله ای